Yπάρχουν μερικά τραγούδια που σου αρέσουν γιατί είναι
Το μέλλον δεν γράφεται ή δεν έχει ακόμη γραφτεί, αλλά υπάρχει μια κατηγορία καλλιτεχνών που έχουν ιδιαίτερη σχέση αναφορικά με τον χρόνο. Σχέση που δεν υπάγεται σε σχήματα οριζόντιας ή κάθετης διαστρωμάτωσης αλλά είναι βαθύτερη και πιο ουσιαστική. Είναι η κατηγορία αυτών των μουσικών, που αν και δεν γνωρίζουν το μέλλον, το διαμορφώνουν μέσα από την πορεία τους. Η πορεία αυτή συνήθως διακατέχεται από σχήματα ασυνέχειας αναφορικά με το μέλλον γιατί εγείρεται από το παρελθόν, ζει έντονα το παρόν της και ίσως άθελα της, διαμορφώνει το ίδιο το μέλλον. Αυτό εξάλλου, είναι και το κριτήριο της διαχρονικότητας. Σε αυτή την κατηγορία των ανθρώπων ανήκει ο Joe Strummer (1952-2002) ηγέτης των Clash. Το μουσικό ντοκιμαντέρ με τίτλο The Future is Unwritten, έρχεται να μας υπενθυμίσει γιατί μπορεί κάποιος να είναι παράλληλα τόσα πολλά πράγματα. Την επιμέλεια της ταινίας έχει ο Julien Temple, βετεράνος του μουσικού ντοκιμαντέρ, που με το The Great Rock And Roll Swindle (1980) back in the days έκανε αίσθηση στην Βρετανία αποτυπώνοντας την έκρηξη του punk στα late 70’s. Για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ (διάρκειας 2 ωρών, βραβευμένο ήδη με το Grand Jury Prize) κλήθηκαν, εκτός του αρχειακού υλικού από συνεντεύξεις, βίντεο και live με τον αείμνηστο Joe Strummer, προσωπικότητες από τον Bono και τον Αntony Kiedis ως τον John Cusack και τον Jim Jarmusch, που μιλούν αποκαλυπτικά για την σχέση τους με τον Strummer.
Φυσικά, δεν αρκεί μόνο ένα φιλμ για να αποτυπωθούν η ζωή, οι σκέψεις και οι ανησυχίες ενός γεννημένου με χάρισμα ανθρώπου σαν τον Strummer, και αναπόφευκτα το ντοκιμαντέρ αδυνατεί σε αυτόν το τομέα να λειτουργήσει καταλυτικά. Ως εκ τούτου, μιλώντας για την μουσική των Clash, αλλά και περιδιαβαίνοντας την μουσική πορεία του Joe Strummer τόσο με τους Mescaleros όσο και με τους Pogues διαπιστώνει κανείς, πως μπορεί κάποιος να είναι παράλληλα τόσο star χωρίς να εκτραπεί σε κανένα σημείο, τόσο gentleman όσο και rudeboy, τόσο αυθεντικά μεσοαστός (ήταν γιος Βρετανού διπλωμάτη) χωρίς να γίνεται γραφικός ή λούμπεν. Ίσως, τις μεγάλες “επαναστάσεις” στην μουσική να τις φέρνει, όχι η μακροχρόνια αντιδραστικότητα και δέκα σπασμένες κιθάρες, αλλά η συνεπής εντιμότητα προς το αβέβαιο του “άγραφου μέλλοντος” καθώς και στην αξία της ζωής εν γένει. Το γεγονός του άδικου χαμού του το 2002 στέρησε την μουσική από μια σειρά προσωπικών δίσκων του, που ίσως να επανακαθόριζαν το rock στον 21ο αιώνα όπως οι Clash έπραξαν με την μουσική τους για δύο δεκαετίες πριν.
Το ντοκιμαντέρ είναι “must seen” και πρόκειται για ένα DVD, που μόνο για το αρχειακό υλικό, αξίζει να είναι σε κάθε συλλογή. Ο μόνος όμως πραγματικός τρόπος για να αισθανθεί κάποιος τον Joe Strummer είναι μέσα από τα τραγούδια του. Την απαράμιλλη και γνήσια βρετανική ειρωνεία στο White Man(In Hammersmith Pallais), ένα εκ των αγαπημένων του κομματιών που έπαιζε και χωρίς τους Clash και ακούστηκε κατόπιν επιθυμίας στην κηδεία του, στο pioneer beat του This is Radio Clash, κομμάτι που έστρωσε τον δρόμο για την έλευση του hip hop, στο πολιτικό μήνυμα του Rock the Casbah, και στο ελπιδοφόρο μήνυμα στο cover του κομματιού του Bob Marley Redemption Song. Το μέλλον δεν έχει γραφτεί ακόμη…..
Hey; remember those sneakers? Reebok-The Pump was a fashion must have back in the early 90's. At the same time, Reebok introduced a revolutionary inflation mechanism, similar to those of "deep throat abusers" (like the Koi Fish or "The Mouth"). Saturday, during the Synch Festival I saw a girl wearing a pair of those. Dominique Wilkins, before coming to Greece back in 1991, first wore The Pump
Aυτό είναι ένα εξαιρετικό mixtape που βρήκα να κυκλοφορεί σε αρκετά blogs χιπ χοπ περιεχομένου. Ο τύπος που έκανε τις παραγωγές-μίξη είχε τη φαεινή ιδέα να μπλέξει κλασικά κομμάτια της χρυσής περιόδου του χιπ χοπ (90's) μεταξύ των ετών 1993-1998 με συνθέσεις από τη δισκογραφία του Al Green. Για τον τελευταίο θα επανέρθω άλλη στιγμή προς αποφυγή παραληρήματος... Κατεβάστε το εδώ. To αποτέλεσμα είναι πολύ όμορφο, προσδίδοντας στο χιπ χοπ που όλοι αγαπάμε κάτι από τον ερωτισμό που αποπνέουν τα τραγούδια του Al Green.
.JPG)
Έτυχε να γνωρίσω τον Akil the MC των θρυλικών Jurassic 5 κατά την διάρκειά του live του στην Αθήνα με τους Cali Agents. Toυ έθεσα μια σειρά απλών ερωτήσεων σχετικά με τη μουσική του πορεία, τα μελλοντικά πλάνα του και το πως βλέπει την τρέχουσα πολιτική κατάσταση στις Η.Π.Α. σαν καλλιτέχνης της χιπ χοπ μουσικής, σαν μουσουλμάνος και οικογενειάρχης. Εδώ οι απαντήσεις του, τσεκάρετε:1. Πως ήταν η εμπειρία σου από το live στην Αθήνα με τους Cali Agents;
Πέρασα πολύ όμορφα σε μια χώρα με τόσο μεγάλη ιστορία όπως η Ελλάδα. Το κοινό ήταν φανταστικό και οι Cali Agents έπαιξαν πολύ δυνατά, μαζί τους ένιωθα σαν το σπίτι μου.
2. Τι αισθήματα υπάρχουν τώρα σαν σόλο καλλιτέχνης σε σχέση με την συμμετοχή σου σε ένα σχήμα όπως οι Jurassic 5; Τα πλάνα σου;
Αγαπώ το σχήμα και μου λείπουν, αλλά αγαπώ περισσότερο την οικογένειά μου, την μόνη πραγματική πηγή συμπαράστασης μου όλα αυτά τα χρόνια. O Θεός θα κρίνει πως θα πάνε τα πλάνα μου, εγώ αυτό που πάντα φροντίζω να αφήνω στην άκρη είναι τους εγωισμούς και τις λανθασμένες αποφάσεις. Επίσης προτεραιότητα έχει το project μου στο La (
3. Πως συνδυάζεις παγκόσμιες περιοδείες και οικογένεια;
Μου λείπει η οικογένεια μου, αλλά χωρίς αυτές τις περιοδείες δεν θα μπορούσα να την συντηρήσω κιόλας. Οι γιοι μου μετά το καλοκαίρι που τελειώνουν με το σχολείο έχουν την ευκαιρία, καθώς μεγαλώνουν, να περνάνε χρόνο μαζί μου ακολουθώντας με στις περιοδείες. Κάποια στιγμή όμως θα αναπληρώσω όλο αυτό τον χαμένο χρόνο, θέλω να πιστεύω.
4. Σε είδαμε στην ζωντανή σου εμφάνιση στην Αθήνα να χορεύεις break, με ποια άλλα στοιχεία της hip-hop κουλτούρας έχεις αναμιχθεί πέραν του emcee-ing; Πες μας σε παρακαλώ, για το project σου.
Ασχολούμαι ακατάπαυστα από το 1986 με την μουσική παραγωγή (beats), το rap, είμαι b-boy και DJ. Το project μου, αφορά καλλιτέχνες από όλες τις πτυχές της hip hop κουλτούρας από την ευρύτερη περιοχή του Los Angeles με τους οποίους σχετίζομαι χρόνια και με έχουν συν τοις άλλοις εμπνεύσει. Στόχος είναι να αποκτήσουν όλοι μια ευκαιρία να αναδείξουν την δουλειά τους και να αποδείξουμε ότι στο Los Angeles δεν υπάρχουν μόνο gangsters και συμμορίες αλλά πραγματικοί fan της hip-hop κουλτούρας. Στο project θα συναντήσεις τον Pupa don dance hall hip-hop, τον Jack Spade MC, τον T Minus1 dj και παραγωγό των θρυλικών Rebels of Rhythm, εμένα καθώς και μια σειρά soul τραγουδιστών.
5. Πως ένας έγχρωμος με καταγωγή από τον Νότο που ζεί στο Los Angeles και είναι μουσουλμάνος, βλέπει το προεδρικό debate ενόψει των αμερικάνικων προεδρικών εκλογών;
Σαν έγχρωμος που γεννήθηκε στην Αμερική βλέπω στον Obama μια ιστορική συγκυρία για την κοινότητά μας και μια αξιόλογη προσπάθεια. Σαν μουσουλμάνος, εξακολουθώ να πιστεύω πως η ΑμεριΚΚΚή συμπεριφέρεται με μονόπλευρες και ρατσιστικές πολιτικές απέναντι μας τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
6. Ένα μήνυμα για τους Έλληνες:
"A Prince Among Thieves" is one of the most acclaimed concept hiphop LP's ever. A solid favorite. The whole production is unique featuring one of the most respected producers, Prince Paul. His work is amazing in both approach and aesthetics. One of my favorites verses in the "A Prince Among Thieves" is Big Daddy Kane's on "Macula's Theory" a track based on a sample by Syl Johnson ("Wind Blow Her Back My Way"). The intro starts with a characteristic phrase:
ALL YOU JINX GET YOUR SHIT TOGETHER :P
